“Ik had al vrij snel na haar geboorte zo’n knagend gevoel. Nikki was wat slapjes en sliep veel. Toen ze anderhalf was, werd ze onderzocht. Er was niks aan de hand. Eigenlijk zou ik blij moeten zijn, maar ik kwam in een diep dal. Mijn kind kon niet meekomen, lag dat nu aan mij? Via stom toeval hoorde ik van Integrale Vroeghulp. Ik belde en binnen een paar weken werd Nikki besproken in een team van deskundigen. Het was zo’n verademing! Ze gaven ons vertrouwen, ze begrepen onze angst en onzekerheden. En eindelijk werd er eens gezegd wat ze allemaal wél kon. Tegelijk bevestigden ze ook wat wij al dachten. Nikki heeft een ontwikkelingsachterstand van een jaar. Waar dat door komt? Dat is niet het belangrijkste. Het gaat er om, dat we kijken naar wat passend is voor haar. Hoe kunnen we haar stimuleren in haar ontwikkeling en wie kan ons daarbij helpen. Nu weten we de weg en kunnen we verder zonder Integrale Vroeghulp.”